Als deskundige op het gebied van auto-immuunziekten begrijp ik de aanzienlijke impact die deze aandoeningen hebben op mensen en de samenleving. De stijgende aantal gevallen, vooral onder jongeren, maakt het van groot belang om de onderliggende factoren die bijdragen aan de ontwikkeling ervan aan te pakken. Genetische en omgevingsfactoren, zoals blootstelling aan toxines, vervuiling, virussen en ongezonde levensstijlkeuzes, kunnen het immuunsysteem verstoren en leiden tot een verhoogde doorlaatbaarheid van de darm. Door de nadruk te leggen op de rol van de darm in het immuunproces en het behouden van de darmintegriteit, kunnen we waardevolle inzichten verkrijgen die essentieel zijn voor de behandeling van aandoeningen zoals reumatoïde artritis, multiple sclerose, type 1 diabetes en systemische lupus erythematosus.
Auto-immuun betekent dat het immuunsysteem zich tegen het lichaam zelf keert. Dit gebeurt vaak dat het immuunsysteem niet reageert op vreemde stoffen zoals bedoeld, maar ook het eigen lichaam aanvalt.
De stijging van deze ziekten gaat gepaard met een verlies van kwaliteit van leven, minder sociale en economische mogelijkheden en hoge ziektekosten.
Auto-immuunziekten kunnen specifiek zijn voor bepaalde organen of systemisch.
Microben in de darm spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van auto-immuunziekten. Ten eerste is een gebalanceerd microbioomsysteem cruciaal voor het vormen van het immuunsysteem en het reguleren van de immuunreactie.
Samen met het darmslijmvlies, dat fungeert als een barrière die darmbacteriën scheidt van het immuunsysteem van de gastheer, functioneert het als een beschermende barrière in het lichaam.
Een gezonde werking van de darmbarrière laat essentiële voedingsstoffen toe, terwijl schadelijke stoffen en micro-organismen worden tegengehouden.
Wil je meer weten over de behandeling van de darmen? Lees dan deze blog!
Verhoogde darmdoorlaatbaarheid lijkt een kenmerkende situatie te zijn bij auto-immuunziekten. Dit stelt geactiveerde pathogene/ziekmakende immuuncellen in staat om vanuit het darmslijmvlies (darm of long) naar specifieke organen te migreren en ontstekingen te veroorzaken.
Zonuline, een eiwit actief in de darmen en een indicator van verhoogde darmdoorlaatbaarheid, wordt vaak in hogere concentraties in het serum aangetroffen. Een doorlaatbare darm kan andere barrières verstoren, zoals de bloed-hersenbarrière of de binnenkant van vaten, met aanzienlijke gevolgen.
Een ander mechanisme dat een auto-immuunreactie kan initiëren, is het aanmaken van lichaamsvreemde stoffen. Dit veroorzaakt verwarring tussen pathogenen/ziekmakende en eigen cellen door het immuunsysteem, wat leidt tot aanvallen op het eigen lichaam. Virussen kunnen ook dergelijke lichaamsvreemde stoffen aanmaken en het immuunsysteem verstoren.
Vrouwen zijn vatbaarder voor het ontwikkelen van auto-immuunziekten vanwege hun verhoogde immuunreactiviteit.
Het gebruik van orale antibiotica draagt indirect aan bij door de barrièrefunctie van de darmen te verstoren en de blootstelling aan lichaamsvreemde stoffen te verhogen.
Met mijn expertise en ervaring sta ik klaar om u te helpen bij het ontwikkelen van een persoonlijk behandelplan dat is afgestemd op uw unieke situatie. Wil je meer weten?
0 Reacties